KAYBOLAN ZAMANI ARARKEN…

Hüseyin AKSAKAL DÜNYA HALİ

Şuraya bir heykel koyar, yarın bir yıldönümünü kutlarsınız. Havai fişekler, çelenkler, halk oyunları, fener alayları olur. Kaybettiklerinizi yad edersiniz, dualar eder, anma törenleri düzenlersiniz. Doğum günleri, bayramlar, yeni yıllar…

Hepsinde kendinizi, çocukluğunuzu, gençliğinizi ve mutsuz sürekliliğin arasına giren rengârenk, görkem, umut, şan, huzur, gurur ve iktidar yüklü fasılaları ararsınız. Böylece hatırlanan şeylerin parçası, sonsuzluk kesirlerinden unutulmamış bir anın parçası olduğunuza, günü geldiğinde unutuluşun gayyasında kaybolup gitmeyeceğinize, güneşli bir günde, arkanızda parlayan güneşin ışınlarının önünüze düşürdüğü gölgeye yetişebileceğinize, hiçbir gerçeğin siz yokken kâmilen tezahür edemeyeceğine inandırmak istersiniz kendinizi.

Kim bilir,  belki bilincinizin gerisinde bir yerlerde, aykırı, radikal bir şey, bunun doğru olmadığını size söylüyordur ama soğuk, yalın, her şeyi süpürüp atan gerçekliğin soğuk bir kış yağmuru gibi sizi ıslattığı o anlar gelene dek, kulaklarınızı tıkayıp, başınızı başka yöne çevirmenin veya gözlerinizi kapatmanın dayanılmaz hafifliğine kendinizi kaptırdığınızdan inatla aramayı sürdürürsünüz.

 Bunu yapabilmek için gerçekle çatışmayı göze alarak hem de…

***

Bu gerçek, Ereğli Belediye Başkanının karşısına zemheri ayının tam ortasında, neredeyse üç gün boyunca aralıksız yağan kar yağışıyla, belediyenin böyle anlar için yaptığı hazırlıkların, doğayla baş etmek için yetersiz olduğunun anlaşılmasıyla—her zaman yaşanabilecek bir durum—kendini yeniden gösterdi.  Ana yollar genelde cesur araç sürücüleri için açık olmasına rağmen, buralara çıkan ara yollar kapalı kalınca, sosyal medyada sitemler, şikâyetler, kimi zaman galiz ifadeler ayyuka çıktı. Haliyle zihni yitirilmiş, hiç bulunmamış zamanın girift labirentlerinde görkem anları arayarak dolanan başkan, sıradan insanların sıradan, soğuk, acımasız gerçekliğine dönmeye zorlandı.  

Yine de kolay teslim olduğu söylenemez.  Doğruca karşıda bulunduğu durumla yüzleşmektense,  daha kar temizleme çalışmalarıyla ilgili iki kelam etmeden, elektriklerin kesilmesi dolayısıyla zaten baskı altında olan Elektrik şirketine yüklenince, olay oyuncuların orta sahada top çevirdiği bir futbol maçına döndü.

Elektrik şirketi, arızaların bulunduğu noktalara ulaşımı neredeyse imkânsız kılan kapalı yolları mazeret gösterdi. Bu pasın ardından top, belediye ve özel idarenin kalesinin önünde tehlikeli şekilde dolaşmaya başladı.  Derken, bir vatandaşın Erdemir Ofis yolu üzerindeki ulaşım zorluklarından şikayeti gündeme gelince, belediye cephesi önce “Erdemir’in kar yağışı sırasında iş makinesi vermediği” şeklinde defansif bir oyun sergiledi, ardından vatandaşın şikayetini dile getiren basına havuz, şezlong, havlu metaforu kullanarak çatmak suretiyle ofansif anlayışı ön plana çıkardı.

Nihayet, kar temizleme çalışmaları esnasında çalışmalara odaklanan açıklamalarla,  bittikten sonra da patlayan bir su borusunun tamiri dolayısıyla verilen destekten ötürü Erdemir’e teşekkür ederek, beraberliğe razı olduğu anlamına gelen bir tamim yayınladı.

Varılan sonuç, başarısızlık suçlamaları reddedilse de, ortaya net bir başarı iddiası ortaya koymak elden gelmeden, kaybolan zamanları aramaya geri dönmek oldu.

*** 

Yüzen gemi ile yüzmeyen gemi arasındaki fark nedir?

Gemi yüzüyorsa, boyasının, verniğinin, macununun eksikliği, pirinç süslemelerindeki pas lekeleri, plastik aksamlarındaki ufak tefek çatlaklar görmezden gelinebilir.  Ama gemi yüzmüyorsa, istediğiniz kadar canlı renklere boyayın, atlastan yelken, ibrişimden halatlarla donatın, canınız ne istiyorsa yapın, geminin yüzmediği gerçeğini affedilebilir kılmanız mümkün değildir.

İşte Ocak ayının sonlarına gelindi.  Kar kristalleri ayaklarımızı yeniden soğuk kaldırımlara basmaya zorlayana dek, kaybettiğimiz, özlediğimiz, hiç bulamadığımız zamanların arayışı sürüyor. Dün tarihten bir sayfa yeniden okundu, başka tozlu sayfaların bulunmasına yönelik çalışmalar bir yerlerde devam ediyor olmalı…

Ocak ayı, on iki ayın yetimi, yirmi sekiz gün ve geceden oluşan Şubat ayına açılıyor. Sonra baharın kendini bulmak için kıpırdanmaya başladığı bir Mart ayı geliyor.

 Martın son günü ise beş yıllık yerel yönetim döneminin ikinci yılı tamamlanmış olacak.

İki yıllık süreçte, kayıp zamanın peşinde düzenlenen bin türlü anma töreni, yıldönümü programları, atılan havai fişeklerin, balonların ve oynanan halk oyunlarının,  kentin en nezih yerlerine konulan büyük adamların muhteşem heykellerinin hiç biri; kent meydanı, belediye binası yapımında, her geçen gün daha fazla keşmekeşe dönüşen trafik meselesinin çözümünde veya birinci hamur parlak kağıda basılmış muazzam seçim projelerinin hiç birinde bir türlü arpa boyu yol alınamadığı gerçeğini örtmekte;  üstündeki cilanın, boyanın, parıltılı süslerin, bir geminin yüzmediği gerçeğini örtmesini sağlayabileceğinden fazla başarılı olmayacak.

Tıpkı kaybedilen zamanı, daha gelmemiş zamanla telafinin mümkün olmadığı gibi…

Hüseyin AKSAKAL DÜNYA HALİ Tarafından Yazılan Son Yazılar