OYUMU GÜVEN KASAPOĞLU’NA VERDİM

Şafak NEGÜZEL MESELENİN HALLİ

Öldüğünü az önce sosyal medyada duyduğum Güven Kasapoğlu’nu, 2004’de ona oy veren 65 kişiden biri olarak anlatmak isterim.
Boyalı atletli, dizleri yırtık dar pantolonlu ve rengarenk ayakkabılı, saçlarının arkası uzun bir adam gördüm çarşıda. Tıfıldım o zamanlar. Normal olan insanlara benzemiyordu, korktum.  
İlk o zaman gördüğüm bu adamı. İsminin Güven olduğunu yıllar sonra öğrendiğim renkli adama Elvis diyorlardı. Ben de Elvis bildim adını. 
Gençlik yıllarımda çok daha sık görmeye başlamıştım. Ortacami’nin oralarda dükkân, dükkânın önünde hurda arabası ve yarı hurda bir de motosikleti vardı. Buraya yakın bir yerde duvarı kocaman şekil yazılarla işlenmiş bir başka mekanı daha vardı. O daha çok oraya takılıyordu.
Gençleri çok seviyordu. Sigara ve uyuşturucudan nefret ediyordu. Kendini gençlere adayan görünümü tuhaf, kalbi bu dünyaya fazla iyi bir adamdı. 
Nerede bir etkinlik var bilin ki onu Elvis düzenlemişti. Sokak basketbolu bunun başında gelirdi. Ömrünün son yıllarında antrenörlük de yaptı.

****
2014 yerel seçimlerinde Karadeniz Ereğli’de belediye başkan adayı oldu. Bu onun aday olduğu ikinci seçimi olacaktı. Partisi yoktu. Seçime bağımsız aday olarak girmişti. “Ereğli'yi ahlakıyla, kaliteli sporuyla, sanatıyla, kültürüyle, ekonomisiyle Türkiye'ye örnek bir marka şehir yapacağız” demişti.
İlk girdiği seçimde projeleri diğer adaylar tarafından çalındığı için yeni projelerini halka açıklamıyordu.
Hüseyin Uysal’ın 30159 oyla belediye başkanı seçildiği o yıl Elvis 205 oyla sondan ikinci sırada kalmıştı. Halil Posbıyık 29735, Mevlüt Özdemir 4897 oy almıştı. Son sırada 92 oyla BTP’nin adayı vardı. 
Elvis çok çalışmıştı. Nasıl didindiğini size anlamaya yetecek kadar yazar kabiliyetli değilim…

***
Öncesi: 2004 Türkiye yerel seçimleri…
Üç yıldır gazeteciydim. ERT’de muhabirdim. İlk kez seçim haberleri yazacaktım.  
Posbıyık, Cevat Kır, Semih Özkök, Hasan Erdoğan, Muhammet Ateş, Cüneyt Koçak, Türkan Türk, Harun Bilgin, İlhan Kasap, Atilla Koçsan, Hasan Akova ve okul arkadaşım Övünç Ballı adaydı. 
Ereğli’nin adayı çoktu yani. Elvis’te adaydı. Güven abi bağımsız Ereğli belediye başkan adayıydı. 
Bir gün televizyona geldi. “Şafak, projelerimi açıklayacağım toplantım var, gel tamam mı?” dedi.
Elvis’i seviyordum ama için için gülüyordum. Parası yok. Ankaralı siyasetçilerden tanıdığı yok. Diğerleri kravat takıyor, o renkli ayakkabılar giyiyordu. Üstelik onlar traşlı, Güven abi saçlı-sakallıydı. E nasıl olacaktı bu iş(!)
Ayıp olmasın diye dediği tanıtım toplantına gittim. İçeride 50 taneden fazla büyük tuval vardı. Her birinde kendi çizdiği resimler. O resimler projeleriydi. Aşevi çizmiş.
Teleferik, tramvay, spor salonu, kültür merkezi çizmişti. 2025 yılı olmuş hala yapılamayan kent meydanı projesini Elvis 2004’de o tuvallerden birine çizmişti. 
Sahil güvenlik ahlak zabıtasını hayata geçireceğini söylemişti. Yüzme havuzu, tenis kortunu nasıl yapacağını anlatmıştı.
Katlı otopark dedi. Ereğli’nin inanç ve doğa turizminden bahsetti. Daha neler neler: Yerel sanatçılara destek, Türkiye’nin en büyük içkisiz diskosu, plajın içine otel, para sdingler…
320 tane proje vardı, çoğunu anlattı. Üniversite şehri olmasını istediği Ereğli’de, belediyenin kendi arazisine misafirhane yapacak; evlatlarını ziyarete gelen aileler burada ücretsiz kalacaklardı. Ogün son sözü, “Ereğli halkı her şeyin en iyisine layıktır” olmuştu. 
Toplantıdan çıktım. Televizyona gidene kadar güldüm. Hadi canım sen de Güven abi(!) 
Uçuktu, kaçıktı. Sunum basitti, inandırıcı gelmemişti.
Birkaç gün sonra Halil Posbıyık projelerini açıkladı. Sonra, ara ara diğer adaylar. Onların projeleri bilgisayarda çizilmiş, slayt eşliğinde akıcı ve tatminkardı.
Nasıl utandığımı size anlatamam. Elvis’in anlattığı güldüğüm o projelerin tamamını diğer adayların projelerinde gördüm. İlk Elvis’te gördüğüm yapılamaz diye düşündüğüm uçuk projelerin çok daha uçuklarını diğer adaylarda gördüm. Çok utanmıştım. Elvis’e çok mahcup olmuştum. Ona güldüğüm o günün ezikliğini bugün hala hissederim. O seçimde oyumu BĞMSZ Güven Kasapoğlu’na verdim. Verdiğim en yerinde oydu.

***  
Bugün, 24 Haziran 2025... 
Güven abi, 13 Mayıs 2016’da “Şekerim” abisi Yalçın’ını, daha sonra da tek dayanağı annesi Betül Kasapoğlu’nu kaybetmişti. Bir süredir Antalya’da yaşıyormuş. Facebook'ta bir çok kişi "kalp krizi geçirmiş, ölmüş" diye yazmış. 90’lı yılların sonralarına doğru tanıdığım melek insan, kalbine yenilmiş. Kravatlı dünyayı bırakmış, annesi ve ağabeyinin yanına gitmiş. 
Kafanda Bob Marley bere, ayağında kırmızı bez ayakkabı; paraya önem vermez, içkiden-tütünden nefret eder halinle zihnime kazıdım seni. Cesaretini ve insanlığını unutabileceğimi sanmıyorum. Allah rahmet eylesin, nur içinde yat abi. 
Son olarak; verdiği bir röportajında dediği şu sözleri hatırlatmak isterim: “Daha önce küfür ettikleri partiden şu anda insanlar aday çıkıyor. Partilerin bir stratejisi yok. Partiler sadece mevki, makam düşünüyor. Ben ise Ereğli’deki insanları düşünüyorum.”

Şafak NEGÜZEL MESELENİN HALLİ Tarafından Yazılan Son Yazılar