AMAÇ ÜZÜM YEMEKSE…

Hüseyin AKSAKAL DÜNYA HALİ

Karadeniz  Ereğli, yaşadığımız bir fasılanın ardından yeniden bir gerilim ortamına doğru ilerliyor.  Öyle görünüyor  ki gelecek birkaç ay içinde, ilçede gerçekleştirilmesi gereken yatırımlar, çözülmesi gereken sorunların yerine, kimileri haklı, kimileri temelsiz  kavgaları konuşmaya deva m edeceğiz.

Bir bakalım… Trafik problemi almış yürümüş, özellikle Erdemir Caddesi, Devrim Bulvarı, Devrek Yol ayrımı, Carrefour kavşağı, Unpazarı Caddesi, sahil bulvarı gibi bölgelerde, işe gidiş dönüş saatleri işkenceye dönüşmüş.

Yatırımlar tıkanmış, belediye binası alış veriş merkezinden bozma bir yerde hizmet veriyor, kaymakamlık ise belediyenin eski hizmet binasında… Belediyenin bundan altı sene önce kullandığı bina yıkılmış ama henüz kayda değer bir ilerleme sağlanamamış.

Hava kirliliği ve bunun yol açtığı sağlık problemleri yabana atılır gibi değil. Bu konuyu çözmenin kendince bir prosedürü var ama sorunun tüm kaynaklarını görmek yerine, sadece bir günah keçisi yaratıyor, talepleri yasal mecrada yürütmekten kaçınıyoruz.

İşsizlik Türkiye’nin birçok bölgesi gibi Ereğli’de de büyük sorun.  Yeni istihdam kaynaklarına ihtiyacımız var. Bu konuda daha fazla mesai ve görüş alışverişinde bulunmak gerekiyor.  Bunun doğal sonucu olarak ise ilçe nüfusu azalmasa da, doğum oranlarını yalancı çıkarır gibi yerinde sayıyor.

Tüm meseleleri konuşurken, birlik ve beraberlik ihtiyacı dile getiriliyor. Yine de en ufak bir şeyi bile kavga etmeden tartışamaz olmuşuz.  Adeta sorunların çözümüne odaklanacağımıza, o sorunların yol açtığı gerilimlerin sürdürülmesinden medet umar gibiyiz.

Araçlar, amaçlardan daha önemli hale gelmiş.

BARIŞ ÇIĞIRTKANLIĞI…

 Bir “Öteki” tanımlayarak, onunla yürütülen mücadele üzerinden kendi varoluş ve pozisyonunu güvenceye almak, siyasetin yöntemlerinden birisidir.  Fakat bu ancak bu yöntemi uygulayanın iktidarının sürdürülmesine hizmet eder, toplumun refahına değil.  Bir kere teller gerildiğinde, barış taraftarı olmak, savaş taraftarı olmaktan çok daha zordur.

Yine de aklıselim, ekonomik ve sosyal gelişmenin üzerinde şekillenebileceği uzun barış dönemlerinin çok daha verimli olduğunu söylüyor.  Zira savaş başlarken kartallar toplanır ama bittiğinde beslenenlerin sadece akbabalar olduğu tecrübeyle sabittir. 

Kişilerarası ilişkilerde bile konuşularak çözülebilecek  sorunlar, kavga yoluyla çözülmeye çalışıldığında, çözüme ulaşmak şöyle dursun, çözümsüzlük temelinde içinde çıkılmaz sarmallara girilir.

Ereğli’nin örekesinde, böyle bir sarmalın ilk ipliklerini yeniden örüyoruz bu sıralarda…

YEDİ AYIN ÖZETİ…

Yerel seçimlerin geçmesinin ardından yedi ayı biraz aşkın bir süre geçti.

En başta kimin belediye başkan adayı olacağı meselesi vardı. Kendi partisinin yetkililerini, kurumlarını “Komplo üreten şer mihrakı”  şeklinde değerlendirerek mevzi kazanma çabaları henüz unutulmuş değil.  Genel merkezin fermuar sistemini bozmak için yapılan girişimler,  işin sadece yerel düzeyde kalmadığını, Perşembe gününün çarşambadan daha gergin geçeceğini gösteriyordu zaten.

Neyse seçim geçti, hemen önceki dönem “devri sabık” ilan edildi. Sanki ilk kez yaşanmış gibi belediyede günah keçileri bulundu, işten çıkarmalar, itibarsızlaştırmalar yaşandı.

Sonra ünlü “Eşeğin Gölgesi Davası”na rahmet okutacak bir plaj meselesi yaşadık. Sanki plajın iki belediyeden birine ait olması halinde öbür yerleşimdekilere yasaklanacağı algısı pompalandı.  Hemen ardından ilçe başkanlığı seçimlerine yönelik bir gerginlik.   Sonra da ilçenin yarım asrından fazlasında temel aktörlerden biri olan sanayi kuruluşu hedefe konuldu.

İlk bakışta akla gelenler böyle…

CİĞER BİZİM NASILSA MI DİYECEĞİZ?

“Hava kirliliği var… Bu konuda aldığın önlemler nedir, bu konuda bizim sorumluluğumuz nedir?” diye soracağımıza, “Hava kirliliği var, belediyenin vergisini öde!” çıkışında bulunmakta tutarsız bir şey var. Yarın OYAK, “Tamam kardeşim, biz bu hava kirliliğinden kaynaklı belediyeye ödeme yapacağız” demiş olsa, “Ciğer bizim nasılsa, varsın olsun” diyerek dönüp gidecek miyiz yani?

Eğer mesele belediyenin Ereğli halkı adına tahsil edeceği bir paraysa, bu hava kirliliğinden ayrı bir konudur. Her halükarda para verilse de verilmese de sağlık meselesi görmezden gelinemez.  Erdemir’in bacalarından çıkan dumanlar, belediyeye yapılan ödemenin kesildiği Ocak ayından sonra mı dikkat çekti diye sorgulamak gerekmez mi?

Belediyenin dağıttığı broşürde, çeşitli istihdam alanlarındaki gerilemeden dem vuruluyor.  Bunu konuşurken de “Hava kirliliğini çekiyoruz, bari bizim çocuklara iş ver” demek olmamalıydı. 

Deniliyor ki ‘Erdemir b izimle görüşmüyor’. “Bu işler memurla konuşulur mu?” demek de ne oluyor? Eğer görüşme niyetin varsa, hangi kanalın kullanıldığı, neticeye ulaşmaktan önemli miymiş yani… Diyorsun ki haber gönderdin, seninle görüşmüyorlar. Orasını anladık da bu işler meclis toplantılarında basın üzerinden gönderilen mesajlarla olmaz.  Bir görüşme talebin varsa, yazılı olarak, izlenebilir yollardan –ve şeffaf olarak- yapman gerekirdi. Bunu yaptıysan ve bir Erdemir bürokratı bunu sümen altı ettiyse, kendi “Memurunu” kınayacağına, iletişimi tıkayan kişiyi afişe etmen daha doğru olurdu şüphesiz.  İnsanın aklına, talep kime, hangi yoldan iletildi demek geliyor niye açıklanmıyor diye sorgulamak geliyor. Buradaki kapalı noktalar açıklanmayı hak ediyor, bu yapılmalı.

Eğer amaç üzüm yemekse tabii…

Hüseyin AKSAKAL DÜNYA HALİ Tarafından Yazılan Son Yazılar