EREĞLİLİ SANATÇININ AMERİKA’DAN MEKTUBU VAR...

New York’ta yaşayan Karadeniz Ereğlili piyanist Beyza Yazgan’ın yeni albümü “To Anatolia: Selections from Turkish Five”ı Milliyet Sanat’ın şubat sayısında anlattı. Çocukluk dönemini ailesiyle Ereğli’de yaşayan Piyanist Beyza Yazgan, 2019 yılında Ereğli’ye gelerek Cehennemağzı Mağaralarında konser vermişti.

Halen Amerika’da  New York’ta yaşayan ve son albümünü Anadolu’ya adayan Ereğli’nin evladı Beyza Yazgan’ın, “Doğduğum topraklara bir sevgi mektubu” sözleriyle özetlediği albümüne ilişkin Milliyet Sanat’a verdiği röportaj şöyle:

“Beyza Yazgan’ın yeni albümü “To Anatolia: Selections from Turkish Five”, Amerikalı plak şirketi Bridge Records tarafından yayımlandı. Yazgan, Türk müziğinde devrim yapan Türk Beşleri’ne ait eserleri yeniden yorumladı.

Yeni albümünüz “To Anatolia: Selections from Turkish Five” (Anadolu’ya: Türk Beşleri’nden Seçkiler) bu ay yayınlandı. Nasıl bir çalışma bu?

Besteler, Türk Beşleri adıyla anılan Adnan Saygun, Cemal Reşit Rey, Ulvi Cemal Erkin, Necil Kazım Akses ve Ferid Alnar’a ait. Prodüktörlüğünü üstlendiğim ve iç kitabındaki illüstrasyonları çizdiğim albümün kayıtları, salgın haberleri henüz yeni yayılırken 2020 Şubat ayında Brooklyn’de bir stüdyoda kaydedildi. Mixing ve mastering’i Wei Wang tarafından yapıldı. İki eser için klipler de eşim Zac James Nicholson’ın yönetmenliğinde çekildi. Super 16 mm. film kamerayla çekilmiş olmaları nedeniyle günümüzün klasik müzik klipleri arasında özel bir yere sahip olacaklarını düşünüyorum.

Neden özellikle bu beş besteciye odaklandınız?

Albümde bu beşlinin en sevdiğim parçalarına yer vererek onların birbirinden farklı karakterlerini ve ifade güçlerini bir ara

ya getiren, homojen, akustik bir Anadolu hikâyesi yaratmak istedim. Albümün ismi, açılış parçası olan Adnan Saygun’un “Anadolu’dan” adlı süitiyle şekillendi. Amerika’ya yerleşmemin ardından deneyimlediğim yabancılık, yalnızlık ve özlem hissi, bu müzikleri tekrar keşfetmemi sağladı. Zaman zaman o duygulardan uzaklaşmak istediğimde sığınak hâline geldiler. “To Anatolia”yı doğduğum coğrafyaya yolladığım bir sevgi mektubu olarak hayal ettim. İlk Türk operası Saygun’a ait. Konservatuvarda okurken öğrendiğim, Saygun’un müzik eğitimi kitapları hâlâ çok değerli... Keza Alnar’ın dünyadaki ilk Kanun Konçertosu’nu yazmış olması...

Uzun zamandır Amerika’da yaşıyorsunuz. Orada müziğiniz nasıl bir değişime uğradı?

10 yıl önce New York’a yüksek lisans planıyla gelip birkaç ay kaldım ve hiç sevmeyip İstanbul’a döndüm. Beş yıl önce yenilikler aradığım süreçte New York’taki metro dansçılarının yer aldığı bir belgesel izledim. Dansçının tutkusu içimde yatan bir şeyi uyandırdı. New York’taki müzik okullarında “Professional Studies” eğitimi için sınavlara girdim ve aralarında kendime en yakın hissettiğim Mannes School of Music’i seçtim. Koç Holding’in burslarından birini kazandıktan sonra da Amerika’ya gelebildim. New York’ta ileri seviyede çalan tonlarca müzisyenle çevrili olmak beni daha çok çalışmaya teşvik etti. Tekniğimi ilerlettim, çağdaş müziğe olan ilgim arttı. Müziğin edebiyatla, dansla, görsel sanatlarla birleştiği sayısız konseri takip ettikçe performans alanında yeni olasılıklar görmeye başladım. Piyanoda kendine özgü bir ses yakalamanın önemini keşfettim. Yaşamak için kolay bir şehir olmaması, yabancı olarak yeni bir çevreye dahil olmaya çalışmak, yaşadığım tüm hayal kırıklıkları, yaptığım hatalar beni ve dolayısıyla müziğimi olgunlaştırdı.

Bir orkestrada değil de bireysel olarak yola devam etmenin size nasıl artı ve eksileri var?

Yola bireysel devam etmek zamanını ve yapmak istediklerini kontrol edebilmek açısından çok özgür. Ancak getirdiği riskler de var. Orkestrada insanlar birbirini destekliyor. Bireysel olmak ise daha fazla yalnız zaman ve sorumluluk getiriyor. Sahnede başkalarıyla beraber çalmak inanılmaz güzel bir duygu. O iletişimden çok keyif alıyorum ve kendimi sahnede daha rahat hissediyorum. Tek başına, sessiz bir salonda sahneye çıkmak ise çok daha içsel bir tecrübeye dönüşüyor. Orada, tüm varlığınla müziğini paylaşmanın getirdiği bir adrenalin duygusu var.

Günümüzde klasik müziğin birçok türle iç içe geçtiği çalışmalar dinliyoruz. Sizin buna yaklaşımınız nedir?

Klasik müzik dışında çok fazla değişik türde müzik dinlediğim için türlerin bir araya geldiği işlere her zaman ilgiliyle yaklaşıyorum. Yo-Yo Ma’nın Bobby McFerrin’le yaptığı albüm benim için güzel örneklerden biri mesela. Evde yazdığım, üzerine eğlendiğim bu tarz çalışmalar var. Aslında “To Anatolia” albümümdeki bazı parçaları türlerin iç içe geçtiği işler olarak düşü

Son dönemde hangi şarkılar üzerine çalışıyorsunuz?

Chopin, Nocturne içeren EP ve bunların klip çekimleri üzerine çalışıyorum. Vaktim genellikle diğer 19 Nocturne’ün gelecek albüm kayıtlarına hazırlanmak, Rachmaninoff’un 3. Piyano Konçertosu ve doğaçlama müzik pratikleri yapmakla geçiyor.

2019 yılında NY Metropolitan Uluslararası Piyano Yarışması’nda birinci oldunuz.Klasik müzikte yarışmaların nasıl bir önemi var?

Bu yarışmanın hayatımda önemli bir yeri olacak çünkü yarışmaların, bir müzisyenin başka bir müzisyenle kıyaslanmasından ibaret olduğunu düşünürdüm. New York’taki öğretmenim beni bu yarışmaya katılmaya teşvik etti. Çok hevesli olmasam da yarışma sonucunu umursayarak değil, hazırlanma sürecine odaklanarak kendimle yarışma amaçlı katıldım. Yarışmanın iki etabında da hayatımın en güzel performanslarından birini verdim. Bazen iyi performanslarda dinleyiciler de senin deneyimlediğin müzikal dünyaya kapılır ve o bağlantıyı hissedersin. Öyle anlardan biriydi. Gelen birincilik ödülüyle, Carnegie Hall’de Gary Graffman, Jerome Lowenthal gibi önemli piyanistlerle aynı sahneyi paylaşma fırsatım oldu.

Carnegie Hall’da çalmak size neler hissettirdi?

Carnegie Hall’un içindeki salonlardan Weill Recital Hall’da çaldım. Harika bir akustiği ve ilham veren bir atmosferi var.MS”

EREĞLİ’DE DE KONSER VERMİŞTİ?

Karadeniz Ereğli Belediyesi Kültür Sanat Faaliyetleri kapsamında 2019 yılı Temmuz ayında Cehennemağzı Mağarası´nda piyano resitali veren piyanist Beyza Yazgan dinleyicileri büyülemişti.

Ereğli Kökenli Sanatçı Yazgan, Ereğli’deki konserinin ardından, "Bundan on sene öncesine, geçmişe dönmüş gibiyim.  Şu an burada konser verdim, gerçekten tarif edilemez bir duygu. Çok çok mutlu oldum burada çaldığım için" diye konuşmuştu.

Kaynak: Milliyet Sanat